Annie kijkt wat zorgelijk, wat is er aan de hand? We hebben een logee – in de vorm van haar half-zusje Fay – het is uit met de rust. Lekker ontspannen op de bank hangen is er niet meer bij, ze wil altijd spelen en luisteren doet ze ook al niet. Geen nood vandaag ging ik – Annie – naar showtraining bij KynoSpirit, daar weten ze wat een hond wil, veel lekkere hapjes tussendoor, daarom wil je wel eens je best doen. Het is er altijd erg gezellig en ik dacht bij te kunnen praten met mijn vrienden daar. Je voelt het al aan komen…ze ging mee…
Na dat ik mijn training er op had zitten was zij aan de beurt, mijn baasje is haar fotostoestel aan het instellen, daarom loopt ze hier met iemand anders. 
en hier met mijn baasje, dit is het begin van een hele hoge sprong (hahahaha dat deed ik ook toen ik klein was, iedereen vond dat erg leuk, mijn baasje niet geloof ik). 
hier doet ze wel haar best
misschien leert ze het nog wel..
ja, het is toch niet zo eenvoudig als het lijkt…! Na de koffie – wij kregen water – weer naar huis een uurtje rijden, heerlijk ontspannen in de auto. Thuis aangekomen zou je denken dat ze moe was, maar niets is minder waar, ze heeft mijn uitkijk in de voorkamer ontdekt..
hier kan je alles overzien
wat er op de weg langskomt..
wie er de kamer inloopt..
de buren met name de buurjongens – de twee Greys – moeten in het oog gehouden worden..
is het vanuit de vensterbank beter te zien? Als mijn baasje dit ziet heeft ze een probleem..
hoe kom je er nu weer af?
best eng hoor..
ja, daar gaat ze
het is haar gelukt..
toch maar weer aan deze kant kijken..de volgende keer meer, groetjes van Annie
