Vandaag ben ik er vroeg bij, ik ben jarig en ik heb zo’n vermoeden dat er wel een paar mensen langs gaan komen. Het gaat goed met de de kleintjes, het geboortegewicht is bijna verdubbeld, het gaat snel voor je je weet vliegen ze uit. Op dit moment moet ik daar echt niet aan denken. Ze doen al verwoede pogingen om op hun beentjes te staan, de achterkant krijgen ze er al goed onder maar ja, die voorkant is zo zwaar. Tijgeren dus en dat gaat ze goed af.
Bibi blijft niet meer de hele tijd in de werpkist, ze zit graag op een stoel bij het raam. Zo kan ze haar pups en de hele straat in de gaten houden, niets ontgaat haar. Als de pups voldaan zijn dan slapen ze en zodra ze mams nodig hebben dan staat ze er met een piepje. Wat kan je als pup nu nog meer wensen?