Bibi neemt rustig haar tijd, niets – buiten haar omvang – wijst op een naderende bevalling. Haar vorige nest werd op de 61ste dag geboren, vandaar dat deze dag voor mij als eventuele werpdag te boek staat. Maar de natuur laat zich niet dwingen. Hoewel de dag is nog niet om er kan nog van alles gebeuren.
Bibi wordt steeds handiger in het signaleren en ontwijken van de camera, vandaar dat julie nu getracteerd worden op plaatjes van Bibi in Nicky’s bench niet van zins om er uit te komen, zelfs een brokje helpt niet, compleet met een blik in haar ogen van “moet dat nou?”. Ze heeft heerlijk meegewandeld vanmorgen en straks gaat ze samen met Cees voor haar zwangerschapsrondje. Het sneeuwt op dit moment en vriezen doet het ook, de winter is vroeg dit jaar.
De werpkist staat al twee weken te wachten alle honden hebben er al in gelegen behalve Bibi, ze bekijkt het ding niet. De kist is nu van binnen en buiten gesopt en de honden kunnen er niet meer bij. De toegang is geblokkeerd door een hekwerk, zodat als het zover is Biebs in al haar rust haar puppen kan krijgen.